Ośnieżone Wzgórze- test na lekarza Livy.

Entari

Ośnieżone Wzgórze jest to płaskie wzniesienie, które o tej porze roku pokrywała warstwa białego puchu. Na zboczu pagórka było małe źródełko, z którego wypływał niewielki strumyk.
Entari przyszła na miejsce testu. Pogrążyła się w rozmyślaniach błądząc nieprzytomnym wzrokiem po okolicy.

Liva

Liva przyszła na miejsce trochę niepewna, z uczuciem obawy. Miała obawy, że przez drobny szczegół zepsuje coś, co jest dla niej bardzo ważne. Postanowiła dawać z siebie wszystko, pomimo wszystkich porażek, jaki odniosła właśnie w ten sposób, znowu. Pomyślała jednak o miłych rzeczach - jako lekarz będzie mogła pomagać, co za radość. Starała się przypomnieć wszystkie informacje, jakie posiadała o medycynie. Jej uczucia się zmieniły i była dobrej myśli.

Entari

Niedaleko usłyszała jak śnieg trzeszczy po czyimś ciężarem. Najprawdopodobniej była to Liva, kandydatka na lekarza. Entari nie była zbyt zadowolona z tego, że musiała przerwać rozmyślania. No cóż. Czekała cierpliwie aż wilczyca wejdzie w zasięg jej wzroku.

Liva

Wadera trochę zaczęła się nudzić i w pewnej chwili zaczęła kręcić się po okolicy. Weszła w krzaki i ujrzała dróżkę. Nie szła jednak nią zbyt długo - za zakrętem ujrzała egzaminatorkę - alfę. Podbiegła do Entari i przywitała się.
- Jestem gotowa - rzekła wadera i stanęła dumnie, bez uczucia wyższości nad alfą.

Entari

-Anata to mizu- rzekła beznamiętnym tonem. Wstała i obeszła waderę dookoła mierząc ją wzrokiem.
-W takim razie, czemu chciałabyś zostać akurat lekarzem, a nie wojownikiem? Co takiego sprawiło, że wybrałaś właśnie tę posadę?- spytała znów stając oko w oko z Livą. Była ciekawa odpowiedzi, mogła ona zaważyć na wyniku testu. Jej puszysta kita zamiotła ziemię. Myślała nad następnym pytaniem.

Liva

Liva zamyśliła się nad odpowiedzią, żeby nie była ona bezmyślna, a równocześnie zgadzała się z przeznaczeniem wadery.
- Wojownik... To nie to. Ja jestem wilczycą o delikatnym charakterze, a wojownik walczy, czasem nawet i zabija, to nie jest "czysta" pomoc, bo trzeba komuś robić krzywdę. Lekarz ratuje życie bez przemocy - wypaliła.

Entari

-Hmmm..- mruknęła w zamyśleniu. Nie dała po sobie poznać czy odpowiedź była satysfakcjonująca.
-Czym i w jaki sposób złagodzisz ból głowy?- spytała z lekkim uśmiechem. Siadła na śniegu i popatrzyła w głąb oczu Livy. Oczekiwała od wadery wyczerpującej odpowiedzi.

Liva

Wilczyca zamysliła się głęboko, spuszczając wzrok z alfy. Po krótkim, ale jakże sensownym przemyśleniu odpowiedziała:
- Buk i Złocień mamura. Buk ... Trzeba trochę ich zerwać i przyłożyć do głowy, najlepiej z zimnym kompresem. Złocień maruna zaś wystarczy żuć, jeden dziennie, zapobiegnie to następnymatakom migreny - odpowiedziała zadowolona wadera, aczkolwiek z małym dreszczykiem niepewności

Entari

-Myślałam bardziej o korze białej wierzby, ale Twoja odpowiedź też jest poprawna- wilczyca zastanowiła się nad następnym pytaniem.
-Jak zachowasz się gdy będziesz musiała opatrzyć rany po bójce? Myślę, że z tym będziesz miała do czynienia najczęściej.
Jak na razie Liva radziła sobie całkiem nieźle. Ale to dopiero początek.

Liva

- Najpierw zaniosę rannego w bezpieczne miejsce. Lekarz zawsze musi być opanowany, pod żadnym pozorem nie wolno mu panikować, bo czasem to zaważa na życiu rannego. Myślę, że bycie lekarzem to jest bardzo trudne stanowisko, jeden ruch wystarczy, aby uratować wilka lub odesłać go na drugą stronę. Dlatego myślę, że mam szansę, bo jestem właśnie taka - odrzekła Liva w pełni świadoma swoich słów.