Jaskinia pod wodospadem.

Uxta

- Nie musisz.- znaczą gdy ta przewaliła się. Wstał i nachylił łeb ku niej.
- Nic ci nie jest?- spytał nie pewnie. Posłał jej uśmiech i przechylił łeb. Dziwne stworzenie, z tej wilczycy. Zamerdał lekko ogonem.
- E tam, beta czy nie wszyscy jesteśmy tacy sami.- dodał wesoło.
// Taki jakiś brak weny//

Szeci

Szeci podeszła do jeziorka i z wielką pewnością wskoczyła do wody. Na chwilę straciła oddech.Ociężale podniosła zmoczone futro wyżej, na powierzchnię. Lodowata woda obmywała ją ze wszystkich stron. Szeci zatrzymała się na chwilę i mocno zaczęła machać łapami. Kopała w wodę z całych sił i wreszcie dopłynęła do tafli wodospadu. Odetchnęła głęboko i spróbowała przedrzeć się przez wodę- bezskutecznie. Nie poddawała się i uderzała głową w wodę próbując przejść na drugą stronę. Raz, drugi, trzeci. Zaczęła ją boleć głowa... Ostatnimi siłami wypłynęła z jeziorka i usiadła na brzegu. Bolały ją łapy i głowa tak strasznie ciążyła... Czarna wilczyca upadła na ziemię i leżała próbując zebrać siły.
- Niemożliwe, - szeptała do siebie - żeby nie dało się tam dostać...-słyszała szmery i urywki rozmów w środku.
-Wrócę tu jeszcze...- Szeci chciała wstać i pobiec do swojej groty ale nie mogła. Mogła tylko leżeć zziębnięta na śniegu i powoli odzyskiwać siły...

Uxta

Basior zobaczył jak ktoś nieudanie próbuje wejść do groty. Może jakieś sfrustrowane szczenie. A może to zwierzyna. Oblizał się. Zerkną na waderę siedząca obok. Nie zauważyła? A może specjalnie nie zwracał uwagi. Nie było to teraz ważne, bo ciekawość zżerała go od środka. Wstał i ruszył ku nieznanemu.
- Poczekaj sprawdzę co to- rzekł przed wyjściem i skoczył w wodę. Wylądował miękko na trawie obok spływającego nurtu. Otrzepał sierść, a krople wody zalśniły w słońcu. Rozejrzał się jak by od niechcenia i wciągną powietrze. Zapach mokrego wilka unosił się w nim. Uśmiechną się rozbawiony. Spojrzał w dół i ujrzał młodą waderę. Czarna sierść lepiła się do jej mokrego ciała. Zbliżył się do niej. Wyglądała niegroźnie i nie pachniała żadną watahą.
- Ej... nic ci nie jest?- zapytał przybliżając pysk do niej.

Basior po chwili odszedł, przepraszając uprzedni wilczyce, i zapewniając ją że niedługi się spotkają.

Mina

Mina siedziała chwilę, po czym uznała, że warto wyjść za wilkiem. Ostrożnym krokiem, wysuwając dziko łeb do przodu, wymaszerowała z jaskini. Jej oczy lekko płonęły, jednak tylko z powodu sierści, która się zamoczyła. Mina zdecydowanie tego nie lubiła. Lekko otrzepała zmierzwione wodą futro po czym podeszła do basiora i czarnej młodości.
Spojrzała na wilczycę mądrym okiem, jednak widząc nie wilka, a przemoczoną garstkę poskręcanej sierści, wyglądającej nie lepiej niż coś co zdechło, uśmiechnęła się przyjaźnie i w jej spojrzeniu pojawił się lekki, ciepły blask.
- Może pomóc?- zachichotała cicho i podeszła do wilczycy. Była taka podobna do niej... Czarna i młoda. Pewno młodsza, pomyślała Mina i trąciła nosem tą "morką kurę". Po chwili usiadła, majtnęła ogonem i jednym ruchem łapy zsunęła czarne, lepkie kosmyki sierści, tym samym uwalniając wilcze spojrzenie nowo przybyłej.