Skała pod wodospadem.

Jast · Gość

Możesz ją pozbawić przytomności, ja na razie uczę się na delikatnych sposobach, nie chcę jeszcze próbować, bo coś mi na razie nie wychodzi-Odpowiedziała Jast.Czekała na to aż Nivera ją pozbawi przytomności, a ona tym czasem nie tracąc czasu pożerała królika.

Nivera

Nivera podeszła do niewielkiego zwierzęcia. Przymknęła oczy a zwierze bezsilnie opadło, widać było wyraźnie, że coraz ciężej mu się oddychało.
- Dobra, teraz Twoja działka.. - syknęła cicho i odeszła kawałek, aby zostawić Jast pole do manewru. Przysiadła na ziemi i zamiotła ogonem otoczenie.

Jast · Gość

Jast przyjrzała się zwierzęciu, po czym zatopiła zęby w gardło. Zwierzę już było martwe.Odsunęła się, jakby chciała żeby alfa pierwsza przystąpiła do jedzenia.

Nivera

Nivera uśmiechnęła się nikle, taki mały półuśmiech wadery. No cóż - tylko na taki było ją stać.
Podeszła i wyrwała jeden z ulubionych płatów mięsa. Mały, bo mały, ale czego spodziewać się po tej wielkości zwierzęciu.
- Reszta dla Ciebie, ja się tym najem. Powinnaś dużo jeść, aby być duża i co ważniejsze - silna - odparła po czym zjadła swoją część. Oblizała brudny od krwi pysk i położyła się znów.
- Myślałaś o jakimś szkoleniu, np. na wojownika? - zapytała po chwili namysłu. Jast pasowała jej na jakąś pozycje.

Jast · Gość

Od jakiegoś czasu sobie rozmyślam o pozycjach.-Odparła Jast.-Dziękuję za większość jedzenia-Dodała.Dzisiaj będę objedzona, ponieważ mam jeszcze swojego królika.Jast zabrała się do drugiego dania-Królika.Po zjedzeniu chciała obmyć pyszczek.Włożyła go do strumyka.Od razu się napiła, po czym położyła się na trawę i rozmyślała dalej.Po chwili wybiegła i zniknęła w oddali.

Nivera

Nivera uśmiechnęła się cieplej - coraz lepiej wychodziło jej to. Wcześniej nie miała do kogo, teraz nareszcie Wataha Nocy przybierała na członkach, dzięki czemu miała do kogo.
- Stopnie są ważne, moim celem jest stworzyć silną watahę, wróg czyha wszędzie, a tak przynajmniej będziemy gotowi do obrony, walki.. - mruknęła cicho spoglądając w niebo.
- Po za tym gdy się szkolicie zdobywacie siłę i wiele umiejętności, które możecie wykorzystać w praktyce - oznajmiła po chwili namysłu. Weszła do wody i zaczęła obmywać przednie łapki - one również brudne były od zasychającej krwi poprzednich ofiar. Po chwili jednak wyszła - było dość zimno, a lepiej dbać o swoje kończyny.

Shigeru

Na zaśnieżonej skale stała średniej wielkości, biała wilczyca. Czarnymi oczami obserwowała otoczenie. Podniosła głowę w górę, płatki śniegu przyczepiały się do jej sierści, myślała. Czego wciąż jej brak? Wykonała duży ziew i przeniosła wzrok na stojącą nieopodal Niverę, a później Jast, która także była w pobliżu. Shigeru wzięła głęboki oddech, w powietrzu czuła zapach krwi, ale takiej innej, nieznanej. Czuła, jak atmosfera robi się napięta. Możliwe, iż miała szósty zmysł, który podpowiadał jej, że zbliża się niebezpieczeństwo. Zdenerwowana wilczyca zaczęła gorliwie nasłuchiwać. Ktoś tam był. W oddali na pewno ktoś był i to nie jakieś zwyczajne zwierze czy zwyczajny wilk. To ktoś wyjątkowy, Shigeru zrozumiała to po zapachu jego krwi...

Nivera

Szelest. Jedno, drobne poruszenie jakiegoś krzaka czy gałęzi zachęciło Nivere do obrzucenia otoczenia krótkim spojrzeniem. Wodząc wzrokiem po okolicy ujrzała Shigieru, która również była członkiem Watahy Nocy.
Podeszła do niej bliżej, aby móc lepiej poczuć jej zapach. Teraz była pewna - nieufność alfy przekraczała wszelkie granice. Zawsze sprawdzała.
- Witaj, Shigieru - odparła zimnym tonem a na jej twarzy znów nie było widać żadnych emocji.. czyli powszechnie znana Nivera - no cóż.
Alfa zaczęła kroczyć w okół białej wilczycy obserwując jej reakcje. Po chwili wróciła wzrokiem na Jast, ale z racji, że ta nie robiła nic co mogłoby ją aktualnie zainteresować wróciła do Shigieru. Na twarzy czarnej wadery pojawił się nikły półuśmieszek. Knuje coś, czy co znowu?

Shigeru

- Witaj- Shigeru ukłoniła się, po czym usiadła tuż obok alfy.
W powietrzu nadal czuła zapach tej niesamowitej, niezwykłej krwi. Takiej słodkiej, a zarazem gorzkiej. Takiej, która ma w sobie tajemnicę. Jej sierść zjeżyła się, wilczyca otuliła puszystym ogonem swoje ciało.
Emocje...Shigeru była raczej jednym z tych wraków emocjonalnych, tak przynajmniej sądziła jej opiekunka. Ostatnia dusza, którą darzyła sympatią. A może jednak nie ostatnia? Może biała wilczyca spotka jeszcze kogoś, do kogo będzie żywiła równie mocne uczucie, jak do swojej mentorki? Może...
Shigeru gwałtownie wstała słysząc jakiś szelest. Być może i jest przewrażliwiona, ale ciągle czuje ten cudowny zapach. On przyciąga, miała wielką ochotę odszukać jego źródło...
- Czy ty też czujesz ten zapach, Nivero?- spytała wstając i otrzepując zaśnieżoną sierść.

Jast · Gość

Przybiegła Jast. Lubiła odwiedzać to miejsce, ponieważ, jak się kiedyś komuś tłumaczyła- to jest miejsce pełne niespodzianek.
-Witaj, Nivero-Ukłoniła się Niverze z lekkim uśmiechem na pysku.
-Ciebie też miło widzieć,Shigeru- Przywitała się z Shigeru. Postanowiła nie tracić czasu i pójść na polowanie.
-Nivera, popatrz, jak poluję, powiesz mi później jakie błędy zrobiłam, ok?-zapytała się wadery. Najpierw zakradła się w gąszcze,wypatrując w pobliżu zwierzyny. Później podeszła jeszcze bliżej, a w końcu rzuciła się na ofiarę, która mała nie była, i ją zagryzła. Szybko i trochę boleśnie.
-Pyszny jeleń-Jascie aż ślinka ciekła.
-Nivero, zechcesz się poczęstować?-Spytała się wadery, Shigeru już nie zaprosiła do uczty. Musi okazać szacunek alfie, na innych w swoim wieku gwizdała.

/ Jast, ale ty tu jesteś ciągle. :o ~nivera