Wysoka skała

Karma

Wilczyca zobaczyła wilki. Szybko do nich podbiegła. Miała nadzieję że zdąrzy.- Witajcie. Wysapała. Siadając przy nich.- Jestem Karma. Powiedziała prudując złapać oddech.

Hidoi

Witaj!- odrzekł ziewając Hidoi. Najadł się i chciał odpocząć. W sumie bieg z Liberą to nie był najlepszy pomysł. Usiadł. Pomyślał, a kiedy to tak dumał mruczął pod nosem. Grzebał w myślach nie wiedząc co począć.
- Wiecie, w sumie nie ma po co tego ciągnąć. Ja już sobie pójdę. Jestem zmęczony. Powiedział do wilków Hid. Najpierw polowanie z Shar, potem napad na stadko jeleni, i teraz jeszcze bieg? Miał już dość. Powolnym krokiem ruszył na północ.

Sharli

Nie biegła za resztą, nie zamierzała po posiłku. Wolała spokojnie odpocząć, a co za tym idzie mogła zapoznać się z nową koleżanką.
- Witaj. Ja jestem Sharli z Watahy Natury. - Uśmiechnęła się do wilczycy siadając znowu przy ponadgryzanej sarnie. Nie miała już ochoty na więcej dlatego równie dobrze wilczyca mogła zjeść jeśli była głodna.

Karma

Karma obdzayla ja uzmiechem wdziecznosci. Tak dawno z nikim nie rozmawiala.- Ja jestem Karma z watahy ognia. Powiedziala prawie sie smiejac. Taka juz byla. - Z kad jestes? Zadala podstawowe pytanie. Nadal powstrzymujac sie od smiechu szczescia.

Libera

Wilczyca wstała i skierowała się ku nie znanej wilczycy.
-Witam w naszych skromnych progach.Jestem Libera.
Wadera chwile pomyślała następnie mówiąc:
Wiesz może jesteś głodna mam tu pół zjedzonego jelenia.
Nie upolujesz żadnego w tej chwili pobiegły na zachód.
My mamy zamiar gdzieś się przebiec, może i ty z nami pobiegniesz.
Oczywiście jak tylko masz ochotę...
Samica nie mogła uwierzyć, że tak powitała Karmę.
Przez chwile pomyślała, że być może za dużo powiedziała w końcu
to miało być pierwsze wrażenie. Po czasie opanowała się
uspokoiła myśli. Usiadła na grudzie śniegu czekając na odpowiedź
nowo poznanej wadery.

Karma

-Och. - Wilczyca zmieszała się- Karam... jestem Karma. Nie dziękuję nie jestem głodna.- POwiedziała śmiejąc się.- Bardzo chętnie gdzieś z wami pójdę.- Dawno nikt nie był dla niej miły. BYła taka szczęśliwa.b

Sharli

Jak na wilczyce z innej watahy, Karma była nieźle podekscytowała. Uśmiechnęła się do siebie w myślach i wstała, przysuwając się bliżej do Libery.
- Warto się przejść gdzieś by odpocząć. Na biegi już chyba nie mam ochoty, nie wiem jak Wy. Spojrzała na obie wilczyce znacząco i machnęła ogonem.

Libera

Libera ziewając wyprężyła całe ciało mówiąc:
-Widzę, że zaczęliśmy się nudzić. Tym bardziej powinniśmy się
gdzieś przehasać.
Usiadła nadmiernie machając ogonem. Była pena, że towarzystwo
choć dla zabawy chcieli się przejść. Następnie wstała i okrążyła
znajomych.
-To gdzie pójdziemy? Jakieś pomysły?
Nadstawiła uszy w kierunku wilków. Długo nie odpowiadali...
Libera zauważyła korę drzewa, wstała na dwie łapy ostrząc
u przednich łap pazury.

Sharli

Ja wolę gdzieś gdzie jest cieplej. irytuje mnie ten śnieg. - Mruknęła i przeciągnęła się machając dalej ogonem leniwie. Po takim posiłku kompletnie nic nie chciało jej się robić, dosyć dziwne gdyż nie najadła się do syta. Przeciągnęła łapkami po twardej ziemi i podeszła do tego co zostało z jej sarny wpatrując się w szczątki zwierzęcia.

Kiriku

Kirku miał nadzieje, że jego znajomi są tu dalej.
Biegł i zauważył trzy wilki stające na wielkiej górze
bez wahania do nich podbiegł. Mówiąc:
-Zdałem, a u was coś się zmieniło?
Po czy usiadł oczekując na odpowiedz.