Biała przełęcz.

Yoshico

- Hitashi, ładne imię. - stwierdziła. - Co Cię sprowadza w tak odległe i opustoszałe części tej krainy?
Yoshico przysiadła na śniegu. Wbiła swój lodowaty wzrok w przybyszkę, jednak nie trwało to długo, nie mogła przestać patrzeć w śnieżną okrywę. Pogrzebała chwilę w śniegu, oczekując odpowiedzi. Spod białej warstwy, wychylił się średniej wielkości rumianek.

Hitashi

- Dziękuję bardzo...- powiedziała Hitashi. - Twoje też jest bardzo ładne. - dodała.
Nie wiedziała co odpowiedzieć waderze na jej kolejne pytanie lecz szybko namyślia się.
- Chciałam mieć troche spokoju... I może też dlatego, że byłam ciekawa, chciałam pozwiedzać.- odpowiedziała serdecznie wadera.
Cały czas patrzyła się na Yoshi, a po jej głowie pałętało się wiele różnych pytań.

Yoshico

Wadera patrzyła niewzruszenie. Przekręcała delikatnie łeb na prawo i lewo. Przeszła się kawałek wokół wilczycy. Zebrał się w niej głód.
- Hm.. Czy to nie dziwne, że my, z watahy ognia, lubimy śnieg? - stwierdziła oschle - Osobiście uwielbiam na niego patrzeć.
Westchnęła
- Masz ochotę na coś do jedzenia? Coś większego. - Yoshi miała na myśli ogromnego jelenia, a nie zwykłego szaraczka.

Hitashi

Hitashi bardzo lubiła śnieg. Lubiła się w nim bawić. Ale nie mogła też zapomnieć, że wychowywała się przy ogniu.
-Tak, pewnie. Możemy coś upolować. - odparła wadera powoli dźwigając się na nogi.
Popatrzyła na Yoshi i odparła :
- A co do Twojego pytania ... Ja bardzo lubie śnieg. - powiedziała Hitashi uśmiechając się lekko.

Yoshico

Była w pewnym sensie zadowolona, że towarzyszka też chciała zapolować. Nie była pewna czy sama dała by sobie radę z jeleniem, przypuszczała że nie.
- A więc, chodźmy. - powiedziała - Na co masz ochotę? - dodała z kamiennym wyrazem twarzy.
Wadera nie miała w zwyczaju polować z innym wilkiem. Zawsze była sama, sama polowała. Sama nie wiedziała czy zdobędzie się na odwagę pomocy towarzyszcze w razie czego. Miała mieszane uczucia ale ruszyła przed siebie.

Hitashi

Hitashi ruszyła pospiesznym tempem za waderą. Nie wiedziała na co ma ochote...
- Nie mam pojęcia na co mam ochote ... Może Ty coś wybierzesz? - powiedziała wadera oschle.
Myślała sobie, że chętnie by zjadła jelenia lub coś w tym stylu, ale nie chciała nic mówić więc dała wybrać towarzyszce.

Yoshico

Yoshi długo nie zastanawiając się odpowiedziała.
- Może jeleń? Co sądzisz? - postanowiła być nieco milsza dla towarzyszki, w końcu to ona powinna przejąć się choć raz losem innych ze swojej watahy. Nie była przyzwyczajona do widoku innych wilków, do rozmów z nimi, a tym bardziej do polowań. Raz kozie śmierć - pomyślała. Z tym nastawieniem ruszyła przed siebie w poszukiwaniu ofiary.

Hitashi

-Jasne, pewnie. Pasuje mi . - powiedziała Hitashi do wadery.
Zauważyła ze Yoshi ruszyła przed siebie więc Hitashi ruszyła za nią. Była bardzo głodna, ponieważ od kilku dni nic nie jadła. Miała nadzieje, że szybko znajdą jakąś zdobycz.

Yoshico

Wadera żwawym krokiem podążała przed siebie. Co chwila jednak odwracała się patrząc czy czarno szara towarzyszka nie zatrzymała się. Yoshi rozglądnęła się dookoła. Nadstawiła uszu wyczekując zwierzyny. Zniżyła się niżej na łapach i przystanęła w miejscu.
- Spójrz - powiedziała cicho do Hitashi. Przed wilczycami przebiegły dwa ogromne jelenie. Jeden jakby zorientował się, że ktoś ich obserwuje. Zerwał się i biegł w stronę wader. Yoshi szybkim ruchem odepchnęła wilczycę do tyłu w krzaki.

Hitashi

Hitashi niebardzo wiedziała dlaczego Yoshi ją odepchnęła. Schowała się w krzakach patrząc jak Yoshi poluje. Była nieco zmieszana zdareniem, ale nic nie mówiła, i nie bardzo to okazywała. Postanowiła wstać i pójść do polującej wadery. Podchodziła coraz bliżej obawiając co się zaraz stanie ... Szła bokiem ... Powoli... Cicho... Bezszelstnie... Nagle coś upadło jej na głowe ... To była zwykła szyszka.
Hitashi zignorowała to i wolnym krokiem ruszyła w strone Yoshi.
-Pomoge Ci - powiedziała Hitashi czekając na odpowiedź towarzyszki.