Biała przełęcz.

Aisha

Wadera machnąwszy porozumiewawczo ogonem, głabnęła kawałek zajęczego mięsa. Oblizała się pod nosem.
- Prowadź wojowniku. - powiedziała ciepło i czekała aż wilk ruszy pierwszy aby mogła się do niego dołączyć. Aisha była ciekawa gdzie Inre ją zabierze. W myślach wirowało jej wiele myśli, lecz jedno spojrzenie w jego złociste oczy rozwiało wszelkie wątpliwości. On był dla niej stworzony.

Inre

Inre wstał i uśmiechną się ciepło do wadery. W pierwszej chwili pomyślał, że zaprowadzi ją do swojego legowiska ale takiego niestety nie posiadał. Z drugiej strony mógł poszukać jakiejś jaskini zastępczej tylko na chwilę. Postąpił kilka kroków na przód i obejrzał się.

Aisha

Wadera podniosła łeb ku niebu. Niebo było szare, przykryte granitowymi, jakby przesiąkniętymi deszczem, ciężkimi chmurami. Obłoki sunęły spokojnie ku horyzontowi. Aisha przeciągając się, spojrzała na wilka.
- Może nad urwisko? - podsunęła pomysł śnieżnemu towarzyszowi - Albo na łąkę, na jakieś polowanie, hm? - uśmiechnęła się.

Inre

-Co ja bym bez Ciebie zrobił... -powiedział i uśmiechną się do Aishy. Chętnie by przekąsił coś większego od szaraka. Pomyślał o łące. Schronienie znajdą po porządnym posiłku. Przystanął i zaczekał na wilczycę. Spojrzał jej w oczy jakby chciał powiedzieć "dziękuję".

Aisha

Wadera uśmiechając się ciepło, przystanęła obok wilka. Miała ochotę na większe polowanie, takie we dwóch. W końcu kiedyś wraz z Inre zabiła niedźwiedzia. To było ich pierwsze spotkanie. Spuściła łeb.
- Więc prowadź - podnosząc uśmiechnięty ryjek, machnęła ogonem. Przeszła kilka kroków do przodu.

// to napisz już na tej łące, czy gdzie Wink (1)

Uxta

Uxta przyszedł w to miejsce. Położył sie leniwie na pułce skalnej. Nie miął ochoty wspinac się wyrzej. Spoglądał na niebo nad nim. Jaściejące słońce raziło go. A niewielkie obłoczki powolnie sunęły przez toń bezkresnego błękity. To wszystko było takie ładne. Nie mugł sobie wyobrazić życia bez patrzenia w niebo.Napawało go to wewnętrznym szczęsciem i spokojem.