Łąka.

Azura

Najzwyklejsza łąka. Nie daleko płynie małą rzeczka, z przepyszną, czystą wodą.
Czasem można spotkać tutaj mysz, lub małego szczura. Bywa nawet, że jakiś zając lub młoda sarenka przechadza się wśród kwiatów.

Azura

Przyszła wolnym i spokojnym krokiem.Przysiadła na kamieniu leżącym nieopodal. Zamyśliła się.

Nivera

Głód wiercił dziurę w brzuchu Nivery, więc postanowiła opuścić swoje legowisko i wyruszyć na łowy. W tym celu udała się na polany. Dostojnie wkroczyła na jedną z łąk licząc na spotkanie jakiegoś zająca. Jej uwagę od razu zwróciła siedząca nieopodal wilczyca, była jakaś zamyślona. Podniosła dumnie głowę i podeszła bliżej, obserwując ją dokładnie. Wadera nie była ufna, a każdy inny wilk mógł być zagrożeniem.. zdecydowała się jednak podejść.
- Witaj - rozpoczęła sadowiąc się wygodnie na podłodze. Nie paliło jej się do przedstawiania, robiła to bardzo rzadko i zazwyczaj po dłuższej rozmowie. Zamiotła ogonem podłogę, a jej wzrok powędrował w stronę wysokiego, silnego i samotnego drzewa. Jakie to dziwne, że samotność daje tak dużo siły i wysokości?

Azura

Azura krążyła teraz myślami po swojej przeszłości, i zastanawiała się co by było gdyby. Jej dumanie jednak przerwał jakiś głos, nie był to głos szorstki, ani delikatny. Wilczyca powoli odwróciła głowę i odpowiedziała na przywitanie, robiąc znaczący ruch głową. Przyjrzała się dokładnie owej pannie.*Ona ma papierosa! Ciekawe czy da...* pomyślała, jednak nie można było się spodziewać po niej tej że myśli gdyż jej głowa, ani wzrok nie zmieniły swojej pozycji. - Co cie tu sprowadza?. Zapytała, tak po prostu żeby jakoś zacząć, nie chciała tkwić tu z inna wilczycą nie mając pewności że zaraz nie przywali jej kamieniem w łeb.

Nivera

Zmierzyła wyższym wzrokiem nową rozmówczynie i odsunęła się trochę. To nieufność wadery ją do tego skłoniła.
- Przyszłam tu ponieważ nieco zgłodniałam - odparła beznamiętnie, nie spuszczając wzroku z wilczycy. Rozmówczyni wyglądała na dość silną, wolała uniknąć jakiegokolwiek starcia.
- A ty? - zapytała po chwili. Może Nivera w czymś jej przeszkodziła?

Azura

-Ja? Sama nie wiem, błąkam się od legowiska po łąki. Nie martw się, twoja obecność mi nie przeszkadza.-Powiedziała i spojrzała na wilczyce, spojrzała w jej czerwone jak krew oczy, Azura przyzna że trochę się przestraszyła tego spojrzenia pełnego żądzy krwi. Wilczyca odwróciła głowę w stronę rzeki , próbowała uniknąć kontaktu wzrokowego, czuła się jakby patrzyła w "jego oczy" a do tamtych czasów Azura wolała nie wracać. Wstała i otrzepała się.

Nivera

Przez jej usta przeleciał wymuszony uśmieszek. Nawet taki był bardzo rzadkim okazem.
Trochę zaciekawiło ją nagłe odwrócenie głowy, ale postanowiła nie wnikać. Czasem lepiej ugryźć się w język. Przymknęła oczy i usiadła. Wiatr przeczesywał jej grzywkę i futro dając przyjemny chłód.
- Do jakiej watahy należysz? - mruknęła po chwili. Na pewno nie do jej - znała tam każdego. Ponownie przeniosła na nią wzrok.

Azura

-Ognia-. Rzekła i ponownie rozłożyła się na trawie, myślała o czym by tu zacząć rozmowę, wreszcie nie wytrzymała - Nazywam się Azura i jestem z watahy ognia.A ty ? - Zapytała patrząc na wilczyce, a w jej spojrzeniu można było dostrzec ciepło i troskę. Azura mimo drastycznych przeżyć, nie stała oziębła, zgoda może jest dość agresywna i oschła, ale potrafi być również troskliwa i przyjacielska.

Nivera

Zmrużyła nieco oczy wbijając w nią wzrok po raz setny tego dnia. Tym razem zrobiła to w wyjątkowy sposób, bowiem zraziła się do innych watah. Nie chciała jednak wrogo nastawiać się już od początku. Wstała i dumnie wypięła pierś.
- Jestem Nivera, samica alfa Watahy Śmierci - odparła i lekko skinęła łbem. Na jej pyszczku pojawił się ledwo widoczny uśmiech, tak niezwykły dla niej.
- Pełnisz jakąś funkcję w stadzie?

Azura

*Alfa* pomyślała wilczyca.- Gratuluje stanowiska- powiedziała z uśmiechem na twarzy.*Jest dokładnie tak jak myślałam, te oczy i czarna sierść, na dodatek jest alfa*- Więc nazywasz się Nivera i jesteś alfą mroku, w takim razie miło mi cie poznać.-Azura wstała i uśmiechnęła się lekko.-W takim wypadku właśnie zetknęły się ze sobą dwie alfy.- powiedziała przez śmiech.