Środek lasu.

Entari

- Spokojnie, Mina. Usiądź i się wyluzuj - powiedziała spokojnie, ale głosem nieznoszącym sprzeciwu. - Ten ważniak prędzej ucieknie - dodała pod nosem pogardliwie wydymając wargi. Teraz spojrzała na wilka, który przedstawił się jako Uxta. Zmierzyła go chłodnym, przenikliwym wzrokiem. Skinęła tylko lekko głową na znak powitania.

Moon

Moon westchnął cicho. Ostatnio ma szczęście do różnych osób. Zmierzył Entari chłodnym, obojętnym wzrokiem.
- Dlaczego tak bardzo zależy Ci na tej odpowiedzi? Obawiam się obcych i tyle - mruknął w końcu. Potem jego spojrzenie powędrowało w stronę Uxty. Jego ogon poruszył się wolno. Skinął w jego stronę głową, na powitanie.
- Czemu nazywasz mnie ważniakiem? – skierował się znowu w stronę Entari. – Ja jestem nikim – powiedział i uśmiechnął się.

Mina

Cała ta sytuacja po prostu Minę irytowała. Machała nerwowo ogonem i patrzyła spode łba na wilki. Kiedy doszedł nowy basior myślała, że oszaleje. Tryskał radością co czarnuli nie przypadło do gustu. Westchnęła ciężko, położyła się na ziemi i spojrzała w niebo. Zamknęła oczy, jakby chciała aby po ich otwraciu dwa basiory znikły a ona mogła kontynuować spacer z Ethir.

Uxta

Wilk przenosil wzrok z wilczyc na Moon'a. zorietowal sie, ze wtracil sie w jakas sprzeczke. Postanowil byc bez stronny i przysluchiwac sie. Nie lubil sie wtracac. Polozyl sie na ziemi kladac leb na lapach. Czekal na rozwoj sytuacji.

Entari

- W sumie to masz rację. Jesteś nikim - powiedziała chłodno. Była oazą spokoju. Siadła pod drzewem i czekała na reakcję kogokolwiek. Miała ochotę dodać jeszcze to, że Moon kłamie nie wiadomo po, ale się powstrzymała. Uśmiechnęła się złośliwie.

Moon

- No w końcu się zgadzamy - warknął Moon.
Jego wzrok wędrował wokoło, najczęściej jednak spoczywając na Entari. W każdym musi mieć konflikt... Widocznie już taki jego los. Przez chwilę wahał się. Coś podpowiadało mu, że dobrze by było przeprosić. Jednak za co? Jak dla niego to nic nie zawinił

Mina

Mina wstała poirytowana i nagle coś ją oświeciło. Uśmiechnęła się sama do siebie i spojrzała na Moona. W oczach jej błyszczało coś dziwnego. Straszna siła nią zawładnęła.
- A może wszyscy pójdziemy nad rzekę? Będzie miło. Co Ty na to Moon? Prosimy.
Obrzuciła Uxtę spojrzeniem pełnym zdziwienia, jakby dopiero go zauważyła. Machnęła ogonem i spojrzała w oczy Ethir. Nie bała się jej już. Przeciwnie. Teraz miała pewien plan.

Uxta

Vuxta spojżał na nią ze zdumieniem. Nie podniusł się jednak. Miał wrażenie nie zaproszonego więc postanowił nic nie zrobić. Utkwił swoje oczy w Moon'ie. Był ciekaw jak zaraguje.

Entari

Dwóch cykorów, pomyślała wilczyca.
- Chętnie - powiedziała spokojnie. Wstała i obeszła basiory. Rzuciła w nich zimnym, pełnym pogardy spojrzeniem. Podeszła do Miny i spojrzała jej w oczy. Pysk Entari nie zmienił wyrazu.

Moon

- Skoro dama mnie o to prosi - powiedział.
Obrzucił Entari podobnym spojrzeniem i poruszył powoli ogonem, bynajmniej nie była to oznaka zadowolenia. Wstał, jego pazury zagłębiły się w glebie, towarzyszył temu głośny trzask. Z jego gardła wydobyło się coś na podobieństwo chichotu, głosu niczym z piekieł.